Η επίδραση ειδικού μακροχρόνιου προγράμματος άσκησης λεχωΐδων στη φυσική τους υγεία και στο θηλασμό.

Α. Ζουρλαδάνη, Χ. Ματζιάρη. Εργαστήριο Φυσιολογίας, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θεραπευτικής Γυμναστικής & 4η Ημερίδα Ειδικής Φυσικής Αγωγής, Θεσσαλονίκη 30 Νοεμβρίου – 2 Δεκεμβρίου 2012, ΤΕΦΑΑ, Θέρμη.

__

 

Τα βιβλιογραφικά δεδομένα που αφορούν το σχεδιασμό και την  εφαρμογή προγραμμάτων άσκησης κατά τη λοχεία είναι ελάχιστα. Η παρούσα μελέτη σχεδιάστηκε προκειμένου να διαπιστωθεί η επίδραση ενός οργανωμένου προγράμματος άσκησης στις παραμέτρους της φυσικής κατάστασης λεχωΐδων γυναικών και στα επίπεδα ορμονών που σχετίζονται με την παραγωγή γάλακτος και τη διατήρηση της γαλουχίας. Για τον σκοπό αυτό 37 πρωτότοκες θηλάζουσες λεχωΐδες στην 4η-6η εβδομάδα μετά τον τοκετό κατανεμήθηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, την ομάδα ελέγχου (n=17) και την ομάδα παρέμβασης (n=20). Οι γυναίκες της ομάδας παρέμβασης πήραν μέρος σε ένα πρόγραμμα άσκησης που συνδύαζε το low impact aerobics με ασκήσεις ενδυνάμωσης, ευλυγισίας και χαλάρωσης, 3 φορές την εβδομάδα, 50-60 λεπτά τη φορά επί 3 μήνες. Για τον υπολογισμό της φυσικής κατάστασης εκτιμήθηκε η VO2max σε εργοποδήλατο με το Astrand test, η δύναμη και η αντοχή των άνω άκρων και των μυών της κοιλιάς με το  bench press test και το bent knee curl up test αντίστοιχα, η μυοσκελετική ευλυγισία με το modified sit and reach test και το σωματικό λίπος με δερματοπτυχόμετρο. Υπολογίσθηκαν επίσης ορμόνες που σχετίζονται με την παραγωγή του γάλακτος και τη διατήρηση του θηλασμού όπως είναι η προλακτίνη, η οιστραδιόλη, η κορτιζόλη, η θυρεοτρόπος (TSH), η τριϊωδοθυρονίνη (T3) και η θυροξίνη (T4). Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν για όλες τις γυναίκες στην αρχή και στο τέλος του προγράμματος άσκησης. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν οι παραμετρικές στατιστικές μέθοδοι two independent samples t-test, paired sample t-test, Ancova και Linear Mixed Model, καθώς και οι μη παραμετρικές Mann-Whitney και Wilcoxon test. Από την ανάλυση των μεταβολών των μέσων όρων μεταξύ αρχικής και τελικής μέτρησης των δύο ομάδων φάνηκε ότι η άσκηση βελτίωσε σημαντικά όλες τις παραμέτρους της φυσικής κατάστασης, δηλαδή την καρδιοαναπνευστική ικανότητα (Z= -3.010, p<0.01), τη δύναμη και αντοχή των άνω άκρων [F (1,36)= 36.498, p<0.001], τη δύναμη και αντοχή των μυών της κοιλιάς [F (1,36)= 31.224, p<0.001], τη μυοσκελετική ευλυγισία των οπίσθιων μηριαίων και της ράχης [F (1,36)= 4.426, p<0.05] και το ποσοστό σωματικού λίπους [F (1,35)= 8.250, p<0.01]. Αντίθετα η άσκηση δεν επηρέασε σημαντικά τις τιμές των ορμονών προλακτίνης, οιστραδιόλης, κορτιζόλης, TSH, Τ3 και T4 αφήνοντας ανεπηρέαστες τις, κατά τα άλλα ευμετάβλητες σε κάποιο στρεσογόνο ερέθισμα, ορμόνες που συνδέονται με όλες εκείνες τις λειτουργίες που αφορούν την προσαρμογή του γυναικείου οργανισμού στο θηλασμό. Τα αποτελέσματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η άσκηση είναι ευεργετική κατά την περίοδο της λοχείας όπως δείχνει η βελτίωση όλων των παραμέτρων της φυσικής κατάστασης των λεχωΐδων και δεν φαίνεται να επιδρά ανασταλτικά στη γαλουχία, όπως προκύπτει από την έλλειψη επίδρασης στα επίπεδα των μετρηθέντων ορμονών που σχετίζονται με τον θηλασμό. Ως εκ τούτου προτείνεται στους ειδικούς το συγκεκριμένο πρόγραμμα άσκησης ως ένα ασφαλές και ευεργετικό εργαλείο για την προώθηση και ενίσχυση της φυσικής υγείας των λεχωΐδων γυναικών και την ταχύτερη επαναφορά των διαφόρων συστημάτων του σώματος στην προ της κύησης κατάσταση.

 

__

Η έρευνα αυτή κατέκτησε το 1ο Βραβείο, με χρηματικό έπαθλο, καλύτερης προφορικής ανακοίνωσης.

 

 

 

No Comments

Sorry, the comment form is closed at this time.